- ریش دار
مردی که ریش دارد و ریش خود را نمی تراشد، دارای ریش
معنی ریش دار - جستجوی لغت در جدول جو
- ریش دار (شُ دَ / دِ)
ریش برآورده، دارای ریش، (ناظم الاطباء)، ذولحیه، لحیانی، ملتحی، ریش آورده، ریشو، (یادداشت مؤلف)،
- زن ریش دار، زنی که موی بر صورت دارد، یکی از علائم ظهور امام غایب نزد شیعه پیدا آمدن زن ریش دار است و همان زن، کشنده و قاتل امام دوازدهم خواهد بود، (از یادداشت مؤلف)،
- مرغ ریش دار، مرغی که موی در غبغب دارد
- زن ریش دار، زنی که موی بر صورت دارد، یکی از علائم ظهور امام غایب نزد شیعه پیدا آمدن زن ریش دار است و همان زن، کشنده و قاتل امام دوازدهم خواهد بود، (از یادداشت مؤلف)،
- مرغ ریش دار، مرغی که موی در غبغب دارد
- ریش دار
ملتحٍ
- ریش دار
Beady
- ریش دار
brillant
- ریش دار
блестящий
- ریش دار
glänzend
- ریش دار
блискучий
- ریش دار
błyszczący
- ریش دار
明亮的
- ریش دار
brilhante
- ریش دار
brillante
- ریش دار
brillante
- ریش دار
چمکدار
- ریش دار
ঝকঝকে
- ریش دار
วาว
- ریش دار
angavu
- ریش دار
반짝이는
- ریش دار
輝く
- ریش دار
מבריק
- ریش دار
berkilau
- ریش دار
चमकदार
- ریش دار
glanzend
- ریش دار
parlak
پیشنهاد واژه بر اساس جستجوی شما
(پَ رُ تَ / تِ)
لغت نامه دهخدا
دارای ریشه. گیاهی که دارای ریشه است، دارای جراحت. دارای ریش. مجروح. ریشدار. (ناظم الاطباء) (آنندراج) ، جامه ای که طره ها و رشته های آویزان دارد. (یادداشت مؤلف) ، دارای سابقه و اصل و بیخ: اختلاف من با او ریشه دار است، اصیل. عریق. دارای نژاد و نسب و تبار
جلودار، کنده سنگین اجاقهای روستایی که نقش مضاعف نمودن.، نوعی سه شاخه ی افقی برای شکار خوک